Geloven in je herstel

Samenvatting

Achtergrond: Wanneer jongeren geconfronteerd worden met psychische problemen of ingrijpende gebeurtenissen, kan dat leiden tot stress en vragen over betekenis en zingeving. Religie is een potentiële positieve hulpbron om hiermee om te gaan: positieve religieuze coping. In deze studie hebben we onderzocht wat het effect is van een nieuw werkboek gericht op religieuze coping (Ik kan het aan! Geloven in je herstel) voor christelijke jongeren met angstklachten. Dit werkboek is een aanvulling op het bestaande CGT-protocol Denken + Doen = Durven (DDD). Wij verwachtten dat deze aanpak zou leiden tot een toename van positieve religieuze coping en klinisch en existentieel herstel, meer dan wanneer alleen DDD ingezet zou worden.

Methode: De effectiviteit werd onderzocht door middel van een single case experimental design (SCED) (N = 6), waarbij jongeren om en om werden toegewezen aan een experimentele groep (DDD + werkboek; n = 3) of een controlegroep (alleen DDD; n = 3). Het design bestond uit een baselinefase (4 wekelijkse metingen) en een behandelfase (12 wekelijkse metingen).

Resultaten: In de experimentele groep was er sprake van een toename wat betreft wekelijkse metingen van positieve religieuze coping en klinisch en existentieel herstel, met matige tot grote effectgrootten. Emotionele problemen waren bij alle drie deelnemers aan het einde van de behandelsessies significant verminderd. In de controlegroep was dit niet het geval: er was weinig tot geen verbetering, zelfs verslechtering, wat betreft de wekelijkse metingen.

Conclusie: Het nieuwe werkboek, dat een bestaande CGT-behandeling aanvult, lijkt ingezet te kunnen worden in de behandeling van christelijke jongeren met angstklachten. Het kan mogelijk bijdragen aan een toename van positieve religieuze coping, en aan klinisch en existentieel herstel. Een vergelijking met de controlegroep was niet zinvol, vanwege vertroebeling van de resultaten in deze groep. Vanwege de beperkingen van het gebruikte onderzoeksdesign is verder onderzoek nodig om dit onderzoek te repliceren en de werkingsmechanismen ervan te toetsen in een grotere steekproef of met een ander SCED.

Summary

Believing in recovery: A religiously oriented intervention in addition to cognitive behavioral therapy for youth with anxiety problems

Background: When youth face mental health problems or negative life events, it may lead to stress and existential questions. Religion is a potential source of support in this, often referred to as 'positive religious coping'. In this study we examined the effect of a new intervention focused on religious coping (with a workbook called I can manage! Believing in recovery) for Christian youth with anxiety problems, in addition to the existing CBT protocol Thinking + Doing = Daring (TDD). We expected that this intervention would lead to increases in positive religious coping and clinical and existential recovery, more than when only TDD was used.

Method: The effectiveness of the intervention was assessed by means of a single case experimental design (SCED) (N = 6), in which youth with anxiety issues were alternately assigned to either an experimental group (TDD + workbook; n = 3) or a control group (only TDD; n = 3). The design included a baseline phase (four weekly measurements) and a treatment phase (twelve weekly measurements).

Results: In the experimental group there was an increase in positive religious coping, and in clinical and existential recovery, with moderate to large effect sizes. Emotional problems were significantly less present at the end of treatment. In the control group we observed no such effect for emotional problems and we even saw worse results regarding weekly measurements.

Conclusion: This new intervention, in addition to CBT seems applicable in the treatment of Christian youth with anxiety problems. Although a comparison with the control group was not sensible, we may conclude that the workbook contributes to increasing positive religious coping, and to clinical and existential recovery. Due to the limitations of the research design used, follow-up research is needed to replicate this study and to examine the working mechanisms in a larger sample or with another SCED.