De laatste jaren wordt het inhibitorisch-leermodel (ILT) in toenemende mate beschouwd als het gangbare verklaringsmodel voor de effecten van exposuretherapie. Tevens vonden therapeutische aanbevelingen vanuit ILT hun ingang in het klinisch werkveld. In deze bijdrage bespreken we een aantal uitdagingen voor ILT, en wel aan de hand van vier voorbeelden van therapeutische aanbevelingen. We bespreken observaties die deze aanbevelingen vanuit ILT niet eenduidig ondersteunen. We concluderen dat de meeste therapeutische aanbevelingen vanuit ILT sterk theoretisch verankerd zijn, maar dat de empirische basis verder uitgeklaard dient te worden via klinisch onderzoek en RCT’s. Daarnaast kan onderzoek naar weigering, therapietrouw, drop-out en naar de ervaringen van clinici meer duidelijkheid geven over de klinische toepasbaarheid van de aanbevelingen.